Një nga ato është dhe Ubejj ibn Halefi. Pos vehtës, ai e kishte ngatëruar në këtë armiqësi edhe shokun e tij më të ngushtë, të cilit i kishte thënë që nëse nuk e pështynë në fytyrë Muhammed-in, nuk do të flas me gojë dhe e gjith kjo, pasi ky i fundit kishte filluar ti pëlqej ajo çfarë Muhammedi (alejhi selam) predikonte. Një ditë ai kaloi afër Profetit, i lexoi disa ajete dhe i tha „Unë nuk besoj në këtë çfarë thua ty“, dhe pastaj ia grisi këmishën dhe e pështiu para të gjithëve. Me këtë akt, ky dëshironte të vërtetonte miqësinë me Ibn Halefin, por nuk e dinte që kjo do i kushtonte shumë. Trasmetohen se Muhammedi (alejhi selam) bëri një lutje me çrast tha „O Zoti im, dërgoja këtij një nga qentë e Tu.“ Jo shumë kohë pas kësaj ngjarje, personi në fjalë ishte në një udhëtim për në Sham. Ai bashk me karavanin ku udhëtonte, gjatë natës ndalen të pushojnë në shkretëtirë në vendin e quajtur Ez-Zerka. Gjatë natës, në afërsi shohin një Luan, frikësohen të gjith, ndërsa shoku i Ubejjit, i cili e kishte ndëgjuar lutjen e Profetit, tha „Vaj halli për mua. Pasha Zotit do të më hajë ashtu siç Muhammedi e luti All-llahun! Më ka varë që në Mekke dhe unë ndodhem në Sham.“ Luani grabiti vetëm atë nga turma dhe e vrau. (Shënon Abdullah Nixhhar në Muhtedar Es-sere). Personi i vrarë nga Luani, ishte ish dhëndri i Muhammedit alejhi selam, Utejbe bin Ebi Lehebin. (Sqarim: Ai ishte martuar me njërën nga vajzat e Muhammedit (alejhi selam), por pas shpalljes dhe armiqësisë mes tye, ai divorcohet nga vajza e Profetit).
Ti kthehemi historisë së Ubejjit, i cili pos që dërgoi mikun e tij drejt vdekjes, dhe më e keqja drejt Xhehennemit, vazhdoi me armiqësinë e tij ndaj Muhammedit a.s. Transmentohet njëherë se ky person, mori një asht të vjetëruar në dorë dhe shkoi para Muhammmedit (alejhi selam), e shkundi pluhurin dhe tha „O Muhammed, ti thua se Zoti vërtetë këtë asht do ta ringjalllë, edhe pse kështu është bërë!?“ Me këtë rast Allahu shpalli dy ajete në Sure Jasin ku thotë „Ai na solli neve një shembull,dhe e haroi vehten. Tha: Kush i ngjall eshtrat duke qenë ato të kabura!?. Thuaj: I ngjall Ai që i krijoi për herë të parë, e Ai është shumë dishëm për çdo krijim“ (Jasin 78/79).
Një ditë Ubejj, po ecte me kalin e tij dhe kur e pa Muhammedin (alejhi selam), i tha se po e trajton mirë këtë Kalë, mbi të cilin do jem hipur, në ditën kur të të vras. Ndësa Muhammedi (alejhi selam) ia ktheu „Unë do të të vras Insha Allah“.
Interesant është fakti se gjatë gjith historisë sa jetoi Profeti, nuk është trasnmentuar që ai të ketë vrarë njeri tjetër njeri pos tij. Në luftën e Uhudit, pas humbjes në Bedër, njerëzit po bëheshin gati për luftë. Ndërsa Ubejji ecte i shqetësuar, sa andej e këndej, derisa kishte vendosur të dërgonte dikën tjetër për të luftuar në emër të tij, por njerëzit filluan ta ofendonin dhe tallnin. Krenariai ishte ajo që se lënte rehat, e në ditën kur ushtria u nis, ai u vesh me roba lufta dhe ishte i mbuluar me material nga metali gjithandej, përveç fytyrës. U nis për në Uhud. Kur filloi lufta, ai kërkonte Profetin duke bërtitur: „Ku është Muhammedi, ku është Muhammedi!“. Kur këtë e pa Profeti, mer shtizën e Haris bin Sumejjes r.a. dhe pas një kohe e gjuan dhe e kap Ubejjin në një pjesë të qafës. Pas kësaj Ubejji filloi të bërtas: „Pasha Allahun më vrau Muhammedi. Që në Mekke më pat thënë. Unë do të vras“. Sipas transmentimeve, plaga që mori nuk ishte dhe aq e rrëndë, por ai vazhdoi duke thënë: „Më vrau Muhammedi“, derisa pas përfundimit të luftës, e gjetën diku në kodrinat në afërsi dhe kufomën e tij e dërguan në Mekke. Vrasja e tij nga dora e Muhammedit alejhi selam duhet të ndodhte patjetër, pasi fjala e thënë e një profeti duhet të shkoj në vend. Këta janë dy nga disa të tjerë, që kishin një përfundim të keq, për shkak të qrmiqësisë së shfaqur haptas ndaj profetit Muhammed (alejhi selam).
Irfan Agushi
IKRE